بررسی ضخامت اولتراسونیک عضلات دیواره طرفی شکم در بیماران با کمردرد مزمن غیراختصاصی بر اساس زیرگروه‌های پرسش‌نامه STarT

مقدمهواهداف پرسش­نامه STarT به عنوان ابزاری برای تصمیم­گیری بالینی و انتخاب نوع درمان در بیماران با کمردرد مزمن غیراختصاصی معرفی شده است. هدف پژوهش حاضر مقایسه ضخامت اولتراسونیک عضلات دیواره طرفی شکم بین زیرگروه­های کمردرد مزمن غیراختصاصی بر اساس پرسش­نامه STarT بود. مواد و روش­ ها 17 بیمار مرد مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی که بر اساس پرسش­نامه STarT 10 نفر در گروه خفیف و 7 نفر در گروه متوسط قرار داشتند، در این مطالعه تحلیلی شرکت کردند. ضخامت اولتراسونیک عضلات دیواره طرفی شکم بیماران در حالت استراحت و انقباض در وضعیت طاق‌باز اندازه‌گیری شد. از آزمون‌های شاپیرو-ویلک، تحلیل پراکندگی با اندازه‌گیری مکرر و t زوجی برای تحلیل داده‌ها استفاده گردید. در تمامی آزمون‌ها سطح معنادار 05/0>p در نظر گرفته شد. یافته‌ها در بررسی ارتباط متقابل بین زیرگروه کمردردی و ضخامت اولتراسونیک عضلات دیواره طرفی شکم، تفاوت معناداری نه در ضخامت استراحت (149/0=p ,318/2F=) و نه در ضخامت انقباض (065/0p= ,965/3F=) عضلات مورد بررسی مشاهده نگردید. در بررسی ارتباط متقابل گروه و وضعیت (استراحت و انقباض)، در هر دو گروه، سه عضله مایل داخلی،عرضی شکم و مایل خارجی در وضعیت انقباض ضخامت بالاتری نسبت به استراحت داشتند (02/0=p ،001/0=p و 007/0=p). در هیچ یک از عضلات مورد بررسی تفاوت معناداری بین ضخامت در سمت چپ و راست، چه در وضعیت استراحت و چه در وضعیت انقباض مشاهده نگردید (05/0نتیجه‌ گیری با توجه به عدم مشاهده تفاوت در ضخامت اولتراسونیک عضلات دیواره طرفی شکم بین زیرگروه‌های بیماران کمردرد مزمن غیراختصاصی بر اساس پرسش­نامه STarT، توصیه می شود استفاده از این پرسش­نامه جهت تعیین نوع درمان قبل از شروع برنامه درمانی، بر اساس یافته­های حاصل از ارزیابی­های بالینی انجام گیرد.